Cape coast, ziekenhuis, regendans en nog veel meer
Blijf op de hoogte en volg Leonie
23 Februari 2013 | Ghana, Kumasi
Lieve allemaal!!
Allereerst bedankt voor alle reacties en lieve mailtjes, ik ben eigenlijk te weinig in een internetcafe om op iedereen uitgebreid te reageren, maar ik doe mijn best! Ik denk dat de meesten het wel weten, maar sinds ik hier ben heb ik ook een Ghanees nummer, mochten jullie die ook willen mail mij dan even ;) Mijn Nederlandse nummer gebruik ik helemaal niet.
Inmiddels voel ik me helemaal thuis hier in Ghana, heerlijk! Op het project zit ik dus nu met 2 andere meisjes en we maken er samen echt een super leuke tijd van. Afgelopen weekend ben ik met de andere vrijwilligers naar Cape Coast geweest, heerlijk aan het strand. We zouden in een luxe resort zitten die een douche heeft met stromend water, hangmatten aan het strand, heerlijk! Vol verwachtingen eindelijk daar aangekomen, blijkt de reservering niet te zijn doorgekomen. Dan baal je dat je dus geen reserveringsnummer hebt of iets dergelijks. En nu? Dag mooi resort en hallo crappy scary guesthouse met een waardeloze douche en lelijk uitzicht op daken, achja typisch gevalletje Ghana. We zijn daarna wel snel weer naar Oasis gegaan om lekker westers te eten! Want iedere dag rijst met stew is toch ook niet alles. 's Avonds was er een dj en hebben we heerlijk gedanst en om het kampvuur gestaan, het heerlijke leven! Dansen durfde ik nu wel want er waren meer obruni's, dus heel stijf was ik niet in vergelijking met de rest ;)
De dag erna ben ik met een klein groepje naar Kakum gegaan. Kakum is een national park waar je in de bush over touwbruggen kan lopen, heerlijk relaxt! Totdat er een hele high school voor de ingang van Kakum staat, jammer! Met zo'n 60 man konden we wachten tot we over de touwbruggen mochten lopen. Wachten, daar zijn ze goed in in Ghana altijd wachten en stiekem is het heerlijk want je bent nooit te laat. De eerste dag was ik bang ergens te laat te zijn en dat ze allemaal op mij moesten wachten maar ondanks mijn 10 minuten vetraging was ik als eerst op de locatie en heb zelf nog 45 minuten mogen wachten, ach ja zat mensen die met je praten. Iig de touwbruggen, eigenlijk niet eens zo heel bijzonder wel leuk vooral als je er als een klein kind op begint te springen en mensen beginnen te gillen 'will you please stop that shit, it's not funny!' Niet iedereen was blij met onze aanwezigheid.
Afgelopen weken ben ik ook regelmatig in het ziekenhuis geweest omdat de kinderen en Amelia, my sister, zich niet lekker voelde. Bizar hoe mensen hier te werk gaan er wordt niet eens naar je gekeken de dokter zegt niet wat je hebt, je vertrekt met een recept in je handen, je betaalt ervoor en je vertrekt met een malaria kuur. En dat binnen 3,5 uur tijd! Ja wachten, veel wachten!! En dat terwijl je al weet dat je een malaria kuur krijgt.
Afgelopen week is een jongetje uit het weeshuis opgenomen in het ziekenhuis omdat het echt niet goed met hem ging. Ik heb me ook echt zorgen om hem gemaakt, hij at niet sprak niet dronk niet en werd alleen maar zwakker. Toen hebben we besloten naar een ander ziekenhuis te gaan. Dit is eigenlijk niet te de bedoeling want dan moet je betalen voor extra kosten, maar daar was de zorg wel beter dus Anna en ik hebben hem daarheen meegenomen. Nu gaat het gelukkig een stuk beter met hem, hij heeft 2 dagen in het ziekenhuis gelegen maar is nu weer de oude! Inclusief z'n streken!
Eergister hebben we voor het eerst sinds een lange tijd regen gehad, een tropische regenbui. Het werd helemaal zwart en viel met bakken uit de hemel. En echt net als in de film waren we in no time zeiknat, hebben we met de kinderen gespeeld en gedanst in de regen, ben nog nooit zo blij geweest met regen, heerlijk!
Valentijnsdag wordt hier ook gevierd, is erg leuk! Mensen die in het rood, roze of wit gekleed zijn, lang niet allemaal trouwens. Onze daddy zou met een paar kinderen naar een radiostation gaan en worden geinterviewd, heel leuk! Resi en ik hadden even een moment voor ons zelf en zijn even in de stad gegaan. Terug moesten we opeens haast maken, want wij moesten ook naar het radiostation om geinterviewd te worden. WAT, HO STOP! Ik praten op een radiozender, zijn ze wel helemaal goed? Maar veel keus hadden we niet en zijn maar snel naar het radiostation gegaan. Vragen over valentijnsdag, onze namen in het Ghanees, of je een toekomst voor de kinderen ziet en het meest verschrikkelijk op het eind: heb je nog een paar laatste woorden? *tjirp tjirp* uh... en toen maar snel iedereen een fijne valentijnsdag gewenst, fail!
Het weeshuis heeft snoepjes, koekjes en frisdrank gekregen van het radiostation. Heel lief, want dat zijn echt luxe producten voor hun. Bizar waar ze al blij mee zijn. Heb nu ook al een paar keer meegemaakt dat kinderen echt honger hebben omdat ze maar 1 of 2 keer hebben gegeten, verschrikkelijk! Er moeten keuzes worden gemaakt, betaal je voor school of betaal je voor meer eten, niet leuk want beide is zoo belangrijk!
Over het vervoer hier in Ghana, de APK afgekeurde bestelbusjes rijden hier allemaal rond denk ik. Ze zijn omgetoverd tot mini busjes, genaamd trotro's en het is een sport om zoveel mogelijk mensen in een busje te proppen, prachtig. Helaas is het dak erg laag en heb ik meerdere malen mijn hoofd gestoten op het moment dat er weer een hobbel in de weg zat, inmiddels voel ik het niet eens meer ;) Wel vermakelijk voor de ghanezen die ik dan obruni hoor grinniken.
Ghanees eten probeer ik steeds meer, fufu is inmiddels gepasseerd en heb het geprobeerd op de ingewanden na ;) die darmen die me aankijken of de vissenogen doen nog steeds niet veel goed voor mijn hongergevoel. Fufu is trouwens echt lekker! Ook het eten met handen geniet ik erg van! Weer net als een klein kind met je handen eten en er een smeerboel van maken, ze doen het allemaal! Wel met de rechterhand natuurlijk, want de linker wordt voor de minder hygienische handelingen gebruikt.
Nog veel meer dingen die ik wil vertellen maar de tijd zit er alweer op! Ik laat gauw (gauw op ghanese manier ;) ) weer wat van mij horen!
Liefs en een dikke kus!!!
Allereerst bedankt voor alle reacties en lieve mailtjes, ik ben eigenlijk te weinig in een internetcafe om op iedereen uitgebreid te reageren, maar ik doe mijn best! Ik denk dat de meesten het wel weten, maar sinds ik hier ben heb ik ook een Ghanees nummer, mochten jullie die ook willen mail mij dan even ;) Mijn Nederlandse nummer gebruik ik helemaal niet.
Inmiddels voel ik me helemaal thuis hier in Ghana, heerlijk! Op het project zit ik dus nu met 2 andere meisjes en we maken er samen echt een super leuke tijd van. Afgelopen weekend ben ik met de andere vrijwilligers naar Cape Coast geweest, heerlijk aan het strand. We zouden in een luxe resort zitten die een douche heeft met stromend water, hangmatten aan het strand, heerlijk! Vol verwachtingen eindelijk daar aangekomen, blijkt de reservering niet te zijn doorgekomen. Dan baal je dat je dus geen reserveringsnummer hebt of iets dergelijks. En nu? Dag mooi resort en hallo crappy scary guesthouse met een waardeloze douche en lelijk uitzicht op daken, achja typisch gevalletje Ghana. We zijn daarna wel snel weer naar Oasis gegaan om lekker westers te eten! Want iedere dag rijst met stew is toch ook niet alles. 's Avonds was er een dj en hebben we heerlijk gedanst en om het kampvuur gestaan, het heerlijke leven! Dansen durfde ik nu wel want er waren meer obruni's, dus heel stijf was ik niet in vergelijking met de rest ;)
De dag erna ben ik met een klein groepje naar Kakum gegaan. Kakum is een national park waar je in de bush over touwbruggen kan lopen, heerlijk relaxt! Totdat er een hele high school voor de ingang van Kakum staat, jammer! Met zo'n 60 man konden we wachten tot we over de touwbruggen mochten lopen. Wachten, daar zijn ze goed in in Ghana altijd wachten en stiekem is het heerlijk want je bent nooit te laat. De eerste dag was ik bang ergens te laat te zijn en dat ze allemaal op mij moesten wachten maar ondanks mijn 10 minuten vetraging was ik als eerst op de locatie en heb zelf nog 45 minuten mogen wachten, ach ja zat mensen die met je praten. Iig de touwbruggen, eigenlijk niet eens zo heel bijzonder wel leuk vooral als je er als een klein kind op begint te springen en mensen beginnen te gillen 'will you please stop that shit, it's not funny!' Niet iedereen was blij met onze aanwezigheid.
Afgelopen weken ben ik ook regelmatig in het ziekenhuis geweest omdat de kinderen en Amelia, my sister, zich niet lekker voelde. Bizar hoe mensen hier te werk gaan er wordt niet eens naar je gekeken de dokter zegt niet wat je hebt, je vertrekt met een recept in je handen, je betaalt ervoor en je vertrekt met een malaria kuur. En dat binnen 3,5 uur tijd! Ja wachten, veel wachten!! En dat terwijl je al weet dat je een malaria kuur krijgt.
Afgelopen week is een jongetje uit het weeshuis opgenomen in het ziekenhuis omdat het echt niet goed met hem ging. Ik heb me ook echt zorgen om hem gemaakt, hij at niet sprak niet dronk niet en werd alleen maar zwakker. Toen hebben we besloten naar een ander ziekenhuis te gaan. Dit is eigenlijk niet te de bedoeling want dan moet je betalen voor extra kosten, maar daar was de zorg wel beter dus Anna en ik hebben hem daarheen meegenomen. Nu gaat het gelukkig een stuk beter met hem, hij heeft 2 dagen in het ziekenhuis gelegen maar is nu weer de oude! Inclusief z'n streken!
Eergister hebben we voor het eerst sinds een lange tijd regen gehad, een tropische regenbui. Het werd helemaal zwart en viel met bakken uit de hemel. En echt net als in de film waren we in no time zeiknat, hebben we met de kinderen gespeeld en gedanst in de regen, ben nog nooit zo blij geweest met regen, heerlijk!
Valentijnsdag wordt hier ook gevierd, is erg leuk! Mensen die in het rood, roze of wit gekleed zijn, lang niet allemaal trouwens. Onze daddy zou met een paar kinderen naar een radiostation gaan en worden geinterviewd, heel leuk! Resi en ik hadden even een moment voor ons zelf en zijn even in de stad gegaan. Terug moesten we opeens haast maken, want wij moesten ook naar het radiostation om geinterviewd te worden. WAT, HO STOP! Ik praten op een radiozender, zijn ze wel helemaal goed? Maar veel keus hadden we niet en zijn maar snel naar het radiostation gegaan. Vragen over valentijnsdag, onze namen in het Ghanees, of je een toekomst voor de kinderen ziet en het meest verschrikkelijk op het eind: heb je nog een paar laatste woorden? *tjirp tjirp* uh... en toen maar snel iedereen een fijne valentijnsdag gewenst, fail!
Het weeshuis heeft snoepjes, koekjes en frisdrank gekregen van het radiostation. Heel lief, want dat zijn echt luxe producten voor hun. Bizar waar ze al blij mee zijn. Heb nu ook al een paar keer meegemaakt dat kinderen echt honger hebben omdat ze maar 1 of 2 keer hebben gegeten, verschrikkelijk! Er moeten keuzes worden gemaakt, betaal je voor school of betaal je voor meer eten, niet leuk want beide is zoo belangrijk!
Over het vervoer hier in Ghana, de APK afgekeurde bestelbusjes rijden hier allemaal rond denk ik. Ze zijn omgetoverd tot mini busjes, genaamd trotro's en het is een sport om zoveel mogelijk mensen in een busje te proppen, prachtig. Helaas is het dak erg laag en heb ik meerdere malen mijn hoofd gestoten op het moment dat er weer een hobbel in de weg zat, inmiddels voel ik het niet eens meer ;) Wel vermakelijk voor de ghanezen die ik dan obruni hoor grinniken.
Ghanees eten probeer ik steeds meer, fufu is inmiddels gepasseerd en heb het geprobeerd op de ingewanden na ;) die darmen die me aankijken of de vissenogen doen nog steeds niet veel goed voor mijn hongergevoel. Fufu is trouwens echt lekker! Ook het eten met handen geniet ik erg van! Weer net als een klein kind met je handen eten en er een smeerboel van maken, ze doen het allemaal! Wel met de rechterhand natuurlijk, want de linker wordt voor de minder hygienische handelingen gebruikt.
Nog veel meer dingen die ik wil vertellen maar de tijd zit er alweer op! Ik laat gauw (gauw op ghanese manier ;) ) weer wat van mij horen!
Liefs en een dikke kus!!!
-
23 Februari 2013 - 15:02
Janneke:
Lieve Leonie, wat fijn om weer een update van je te krijgen en wat maak je veel mee! Ik kan me voorstellen dat je niet veel tijd hebt om het ook nog allemaal op papier te zetten, dus denk ik maar: geen bericht; goed bericht! Maar ik kijk er wel naar uit. Blij dat je meiden hebt met wie je samen kan werken. Moet ik nog knijpers sturen om op je neus te zetten bij het eten (volgens mij ben je ze vergeten) maar ik denk dat je wel vindingrijk wordt bij het zoeken naar oplossingen. Ga door met genieten, nu kan het, kuzz mam -
23 Februari 2013 - 15:06
Annelies :
Jammer dat je trip een tegenvaller was in het begin.. Toch weet ik zeker dat als je later terugkijkt op je reis het een van je hoogtepunten is en blijft! Voornamelijk het feit dat je het dan relaxt bekijkt en je er bij neerlegt houd het dragelijk haha!
Fijn om te horen dat je het goed kan vinden met die meiden! Gezelligheid is belangrijk he!
Echt sneu dat die kids in die ziekenhuizen niet goed geholpen worden en standaard met een kuur naar huis gaan. Goede keuze om naar het andere ziekenhuis te gaan vind ik!
Geniet er daar van he!
Veel liefs, je nicht -
23 Februari 2013 - 16:41
Tessa:
Hi Lee!
Ik vind het echt leuk om je verhalen te lezen!! Wat een avontuur maakt jij mee. Het lijkt mij wel moeilijk om te zien hoe er met sommige dingen wordt omgegaan of als er iets is met een van de kinderen.
Verder kwamen er bij het verhaal over met eten spelen gelijk de beelden naar boven van je afscheidsetentje ;) haha!
Geniet ervan en ik ben benieuwd naar je volgende verhaal!
xx Tessa -
23 Februari 2013 - 16:54
Pien:
Lee! Je liet me schrikken! In je titel het woord ziekenhuis zetten..Ik dacht, het zal toch niet dat jij daar paar nachten heb moeten doorbrengen? Maar gelukkig niet! Wat schrijf je weer een prachtig verhaal! Jaloersmakend! Je klinkt heel blij! En wat heerlijk, geen haast! Wachten in zo'n mooi, bijzonder land is dan ook niet zo erg lijkt me! :)
Begrijpelijk, maar heel jammer dat je niet vaker je verhaal kan doen, want ik vind het heerlijk om te lezen! :) Genietse nog ontzettend!
XXX -
23 Februari 2013 - 19:58
Tijn:
Lieve Leonie,
Wat een avontuur!. En wat is het confronterend die armoede, he?!
Je schrijft je verhaal zo duidelijk. Leuk om te lezen. Ik zie het weer helemaal voor me.
Veel succes!
Tijn -
24 Februari 2013 - 21:00
Adri:
Hoi Leonie,
Leuk je verslag te lezen en inderdaad schrok ik ook eerst met dat woord 'ziekenhuis' in de titel, maar al snel bleek dat je een reuze-gezond verslagje had geschreven over wat je allemaal meemaakt. Het deed me goed te lezen dat je veel meemaakt, moeilijke dingen meemaakt, maar toch ook tijd hebt om plezier te maken en van een bijzondere ervaring te genieten. En is het voor de thuisblijvers prettig te lezen dat je ook daar al veel vrienden maakt en je de moeilijke momenten niet alleen hoeft mee te maken.
Wat fufu is zal ik wel googelen.
Kus, Adri -
25 Februari 2013 - 16:01
Nika:
Hoi leonie,
Wat onwijs leuk om je verhalen te lezen!! Je hebt in zo een korte tijd echt al een hoop dingen meegemaakt, gezien en gedaan! Het zal zeker wel even wennen zijn in zo een totaal andere cultuur waar ze het niet zo nauw nemen met de tijd, maar ik weet zeker dat, wanneer je weer terug in nl bent, je zo gewend bent aan Ghana, dat je hier overal te laat komt haha. Na mijn reis door Thailand vond ik het maar gek dat de bussen hier zo strict op schema rijden, ipv dat er bij goed geluk is eentje voorbij rijdt ;-) Ik vertrek over 1,5 week al naar Thailand en als ik jou verhalen zo lees, krijg ik daar alleen maar meer zin in! Heel veel plezier daar!
Groetjes Nika (van de Reviusstraat) -
26 Februari 2013 - 20:10
Yvonne:
Hoi Leonie,
Even op 't web om jou en je rugzak te volgen ;) Bedankt voor je flesje wijn, had je echt niet hoeven doen maar zal er heerlijk van genieten en proosten op je mooie avontuur in Ghana! En maak je geen zorgen als de rugzak vies en vol stof komt want dat is niet te voorkomen op zo'n reis. Geweldig om je ervaringen te lezen en prachtig hoe je het omschrijft en ervaart! Geniet van alle mooie mensen, kinderen en bijzondere indrukken. Heel veel plezier!!
Groetjes Yvonne -
27 Februari 2013 - 22:12
Marriët Paleari:
Hoi Leonie, wat ontzettend leuk om je ervaringen te lezen. Wat een andere wereld... Je zult af en toe echt met verbazing over hun levensstijl staan, van de hygiëne niet gesproken.
Hier begint het zeer langzaam beetje beter weer te worden en Loena heeft er zin in. Dank voor je lekkere flesje. Geniet van alle leuke dingen die je tegenkomt.
Lieve groet, Marriët -
02 Maart 2013 - 21:54
Oom Chris:
Hoi Leonie,
Wat zal het voor jou een cultuur schok zijn: het rijke westen en nu het arme Afrika.
Leuk om je gebeurtenissen en ervaringen te lezen.Hoe is de sfeer onder elkaar?Ben je al langzamerhand gewend aan het plaatselijke voedsel? Kan je wennen aan het vochtige tropische klimaat? Heel veel sterkte en succes!
Hartelijke groet,
Ome Chris.. -
03 Maart 2013 - 00:20
Marijke:
Ha Leonie, Wat een gezellig verhaal. Heel fijn dat je je al thuis voelt en veel meemaakt. Volgens mij maak je daar echt een verschil voor de kinderen. We hebben net je foto's bekeken. Maak ook foto's waar je slaapt en als je les geeft. Heb je al lesgegeven? We willen alles weten, behalve je pincode natuurlijk. Wij genieten van jouw avonturen mee!!!
Edgard is nu hier. We gaan morgen naar een Bach festival in Haarlem waar allerlei activiteiten rond Bach spelen. Edgard gaat dan om 2 uur weer naar huis om de achterstallige huishouding aan te pakken. Gezellig weekend hebben we. Nu ga ik horizontaal.
Tot gauw, en liefs van,
Marijke en Edg.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
