Obruni! Akwabaa a Kumasi! I will marry you!
Blijf op de hoogte en volg Leonie
09 Februari 2013 | Ghana, Kumasi
Jaaaa!! Eindelijk internet en wat ben ik blij om eindelijk wat aan jullie te kunnen vertellen hoe het hier allemaal gaat!
Man wat een indrukken allemaal en een hoop dingen kunnen er gebeuren in een week tijd.
Na de waterval op Schiphol een goede vlucht gehad naar Accra, ook de tussenstop verliep soepel. Maar eenmaal op Accra stond daar mr Prince ... niet. Oh no, wat nu?! Gelukkig kwam daar al iemand om mij te helpen en heeft gebeld en m'n koffers gesjouwd, natuurlijk niet zonder er wat voor te vragen.
Maar daar kwam mr Prince aangehobbeld met zijn witte... auto ;) Het guesthouse zat vol dus werden ik en 2 belgische vrijwilligers ergens anders gedropt waar mensen ook op de grond lagen te slapen. Gelukkig wel een eigen kamer, maar wel in een 3 persoonbed, achja. In Accra zijn we onder andere naar het strand gegaan, nog een hele beleving. Allereerst de busreis want ze rijden hier, maar daar is alles mee gezegd. Iedere auto heeft minstens 3 krassen en een deuk(je). Maar goed, op het strand dus. We vielen natuurlijk al ontzettend op als obruni (blanken) maar toen we de kleren uittrokken om te zwemmen in bikini was het helemaal een grote attractie, zeer ongemakkelijk als iedereen naar je kijkt en je wil aanraken... vooral als je alleen maar een bikini aan hebt.
We waren met een grote groep vrijwilligers 13 meiden en 1 jongen. Helaas was ik wel de enige die naar Kumasi ging dus op het moment dat je de groep net wat beter leert kennen moet ik alweer de bus naar Kumasi nemen. In Accra nog wel van de luxe douche kunnen genieten en een wc die doorspoelt (weliswaar maar 1x op een dag).
In de bus naar Kumasi wilde ik graag even bijslapen, maar daar dacht een man anders over. Schreeuwend en prekend wilde hij een smeersel aan de mensen verkopen in het Twi, dus ik verstond er niets van, tegen alle huidziektes! God bless you all, vooral de mensen die het gekocht hebben.
Daarna een ghanese film gekeken, acteerwerk is echt bal dus was niets aan, begreep ook weer niets van het Twi. Nog vlak voordat ik uitstapte weer een man die begon te preken en spullen verkocht: let's pray and god bless you all, amen! Ja het geloof is heeeeeel belangrijk hier.
In Kumasi werd ik opgehaald door Kony en zijn zoontje Milan en vervolgens gingen we naar hun huis waar Maaike op ons wachtte en ik voor 4 nachten zou blijven slapen. Daar heb ik een heerlijke tijd gehad. Milan is 2 jaar en echt een schatje. Maaike en Kony heb ik ook niets anders dan goeds over te vertellen, heel open zijn ze in alles. Ik ben naar de markt gegaan. En dan is het niet iets als de zwarte markt of de Haagse markt, nee het is echt een grote mierenhoop waarbij je maar een half meter breed paadje hebt waar je over kan lopen en het ene kraampje is nog kleiner dan het andere kraampje. Mensen roepen vaak Obruni en als je even vriendelijk lacht: I'll marry you! Tussendoor even een geruststelling: ze zijn allemaal kleiner dan ik en de ring om m'n vinger laat hun inderdaad denken dat ik een husband heb. Je hebt er alleen ook een paar wijsneuzen tussen zitten: oh waar is hij nu dan? Waarom laat hij je alleen?
Goed terug naar de dagen bij Maaike en Kony. Ik heb ook djembe les gehad! Dat was natuurlijk niet in een kamertje of ergens binnen, nee gewoon vol op de markt in het zicht van iedereen, lekker genant. 3 Blanke meiden die proberen een ritme aan te houden, maar het was wel leuk!
Op woensdag heb ik de andere vrijwilligers leren kennen en we zijn nu met een groep van ongeveer 12 mensen. Ik ben helaas wel alleen vanaf april, maar dat zie ik dan wel misschien dat iemand zich nog aanmeldt. Bij Maaike en Kony had ik een eigen kamer, wc en badkamertje. Ze hadden geen stomend water dus moest met een emmer en een bakje gaan douchen, nu ben ik niet anders gewend en het is heerlijk!
Gister ben ik naar mijn eigen project gegaan en heb de weeskinderen gezien en leren kennen. Maar die namen :o het zijn 50 kinderen en de namen lopen uiteen van Makaja tot Zoloman, maar het zijn allemaal schatten. Er zit nog een Zweeds meisje op mijn project, Anna, heel aardig meisje en zij zal mij wel wegwijs maken op het project. De kinderen viel gelijk mijn tattoo op, maar vonden het wel zonde want ik heb daarmee wel de tempel van God beschadigd, zoals zij dat zien. Ojaa ik ben ook nog getrouwd met iemand van het weeshuis en later wil iemand trouwen met mijn haar want dat is toch wel heel anders, maar allemaal voor de gein hoor, niet schrikken :).
Wat hier ook veel gebeurt is lights off, geen elektriciteit. Alleen dan heb je het niet over eventjes maar over uren. Wel jammer voor de Ghanezen hier want ook tijdens de Africa Cup, Ghana stond in de halve finale, is tot 3x aan toe lights of geweest. Lights on duurde maar 2 minuten en daarna was het weer lights off. Helaas heeft Ghana niet gewonnen van Burkina Faso 'they played like chickens'.
Goed volgens mij is dt wel zo'n beetje wat er allemaal gaande is. Soms komt het wel heel erg op me af en moet ik even slikken, maar dat komt allemaal goed! Het proces om te wennen duurt zo'n 3 weken zegt Maaike dus ben nog niet eens op de helft. Iedereen drinkt hier trouwens water uit zakjes en het is hier echt bloedheet met zo'n 35 graden, hoor dat bij jullie sneeuw ligt :O?!. Oja de douche bij het weeshuis staat buiten, en is met maar 1.75m hoog erg klein voor mij. Dat krijg je als je alleen maar kleine mensen hier hebt. Hun ogen vallen uit hun hoofd als ik zeg dat ik de kleinste thuis ben en dat ik vrienden heb die nog langer zijn dan ik. YOU SERIOUS :O?! CRAZY! De wc is ook net wat anders, wel gelukkig een wc, maar alles valt naar beneden in een gat, je wil niet weten hoe het ruikt.
Okee heb nog een half uur ik ga kijken ofik een paar foto's kan uploaden.
Dikke kus voor iedereen thuis en ik laat 'gauw' wat van mij horen!!
Liefs!! '
Man wat een indrukken allemaal en een hoop dingen kunnen er gebeuren in een week tijd.
Na de waterval op Schiphol een goede vlucht gehad naar Accra, ook de tussenstop verliep soepel. Maar eenmaal op Accra stond daar mr Prince ... niet. Oh no, wat nu?! Gelukkig kwam daar al iemand om mij te helpen en heeft gebeld en m'n koffers gesjouwd, natuurlijk niet zonder er wat voor te vragen.
Maar daar kwam mr Prince aangehobbeld met zijn witte... auto ;) Het guesthouse zat vol dus werden ik en 2 belgische vrijwilligers ergens anders gedropt waar mensen ook op de grond lagen te slapen. Gelukkig wel een eigen kamer, maar wel in een 3 persoonbed, achja. In Accra zijn we onder andere naar het strand gegaan, nog een hele beleving. Allereerst de busreis want ze rijden hier, maar daar is alles mee gezegd. Iedere auto heeft minstens 3 krassen en een deuk(je). Maar goed, op het strand dus. We vielen natuurlijk al ontzettend op als obruni (blanken) maar toen we de kleren uittrokken om te zwemmen in bikini was het helemaal een grote attractie, zeer ongemakkelijk als iedereen naar je kijkt en je wil aanraken... vooral als je alleen maar een bikini aan hebt.
We waren met een grote groep vrijwilligers 13 meiden en 1 jongen. Helaas was ik wel de enige die naar Kumasi ging dus op het moment dat je de groep net wat beter leert kennen moet ik alweer de bus naar Kumasi nemen. In Accra nog wel van de luxe douche kunnen genieten en een wc die doorspoelt (weliswaar maar 1x op een dag).
In de bus naar Kumasi wilde ik graag even bijslapen, maar daar dacht een man anders over. Schreeuwend en prekend wilde hij een smeersel aan de mensen verkopen in het Twi, dus ik verstond er niets van, tegen alle huidziektes! God bless you all, vooral de mensen die het gekocht hebben.
Daarna een ghanese film gekeken, acteerwerk is echt bal dus was niets aan, begreep ook weer niets van het Twi. Nog vlak voordat ik uitstapte weer een man die begon te preken en spullen verkocht: let's pray and god bless you all, amen! Ja het geloof is heeeeeel belangrijk hier.
In Kumasi werd ik opgehaald door Kony en zijn zoontje Milan en vervolgens gingen we naar hun huis waar Maaike op ons wachtte en ik voor 4 nachten zou blijven slapen. Daar heb ik een heerlijke tijd gehad. Milan is 2 jaar en echt een schatje. Maaike en Kony heb ik ook niets anders dan goeds over te vertellen, heel open zijn ze in alles. Ik ben naar de markt gegaan. En dan is het niet iets als de zwarte markt of de Haagse markt, nee het is echt een grote mierenhoop waarbij je maar een half meter breed paadje hebt waar je over kan lopen en het ene kraampje is nog kleiner dan het andere kraampje. Mensen roepen vaak Obruni en als je even vriendelijk lacht: I'll marry you! Tussendoor even een geruststelling: ze zijn allemaal kleiner dan ik en de ring om m'n vinger laat hun inderdaad denken dat ik een husband heb. Je hebt er alleen ook een paar wijsneuzen tussen zitten: oh waar is hij nu dan? Waarom laat hij je alleen?
Goed terug naar de dagen bij Maaike en Kony. Ik heb ook djembe les gehad! Dat was natuurlijk niet in een kamertje of ergens binnen, nee gewoon vol op de markt in het zicht van iedereen, lekker genant. 3 Blanke meiden die proberen een ritme aan te houden, maar het was wel leuk!
Op woensdag heb ik de andere vrijwilligers leren kennen en we zijn nu met een groep van ongeveer 12 mensen. Ik ben helaas wel alleen vanaf april, maar dat zie ik dan wel misschien dat iemand zich nog aanmeldt. Bij Maaike en Kony had ik een eigen kamer, wc en badkamertje. Ze hadden geen stomend water dus moest met een emmer en een bakje gaan douchen, nu ben ik niet anders gewend en het is heerlijk!
Gister ben ik naar mijn eigen project gegaan en heb de weeskinderen gezien en leren kennen. Maar die namen :o het zijn 50 kinderen en de namen lopen uiteen van Makaja tot Zoloman, maar het zijn allemaal schatten. Er zit nog een Zweeds meisje op mijn project, Anna, heel aardig meisje en zij zal mij wel wegwijs maken op het project. De kinderen viel gelijk mijn tattoo op, maar vonden het wel zonde want ik heb daarmee wel de tempel van God beschadigd, zoals zij dat zien. Ojaa ik ben ook nog getrouwd met iemand van het weeshuis en later wil iemand trouwen met mijn haar want dat is toch wel heel anders, maar allemaal voor de gein hoor, niet schrikken :).
Wat hier ook veel gebeurt is lights off, geen elektriciteit. Alleen dan heb je het niet over eventjes maar over uren. Wel jammer voor de Ghanezen hier want ook tijdens de Africa Cup, Ghana stond in de halve finale, is tot 3x aan toe lights of geweest. Lights on duurde maar 2 minuten en daarna was het weer lights off. Helaas heeft Ghana niet gewonnen van Burkina Faso 'they played like chickens'.
Goed volgens mij is dt wel zo'n beetje wat er allemaal gaande is. Soms komt het wel heel erg op me af en moet ik even slikken, maar dat komt allemaal goed! Het proces om te wennen duurt zo'n 3 weken zegt Maaike dus ben nog niet eens op de helft. Iedereen drinkt hier trouwens water uit zakjes en het is hier echt bloedheet met zo'n 35 graden, hoor dat bij jullie sneeuw ligt :O?!. Oja de douche bij het weeshuis staat buiten, en is met maar 1.75m hoog erg klein voor mij. Dat krijg je als je alleen maar kleine mensen hier hebt. Hun ogen vallen uit hun hoofd als ik zeg dat ik de kleinste thuis ben en dat ik vrienden heb die nog langer zijn dan ik. YOU SERIOUS :O?! CRAZY! De wc is ook net wat anders, wel gelukkig een wc, maar alles valt naar beneden in een gat, je wil niet weten hoe het ruikt.
Okee heb nog een half uur ik ga kijken ofik een paar foto's kan uploaden.
Dikke kus voor iedereen thuis en ik laat 'gauw' wat van mij horen!!
Liefs!! '
-
09 Februari 2013 - 14:58
Jeanette:
Lee!!
Zo te horen heb je al heel wat meegemaakt, maar klinkt wel allemaal super grappig! Leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt, dus ons wel up to date houden he! Maar goed dat je die ring om hebt, anders zien we je nooit meer terug:P Succes en geniet!
xxxx Jeanie -
09 Februari 2013 - 15:05
Saskia Bijzet Tafeltje:
Hey lieve Lé,
Wat een avonturen joh!
Fantastisch!
Blijf vooral schrijven want ik vind het heel erg leuk om te lezen.
Liefs, Saskia
P.S. Stefan is blij dat je hem trouw blijft. Hij doet je nog de groeten.
-
09 Februari 2013 - 22:02
Gerrie:
Hoi Leonie,
Leuk om je verhaal te lezen. Spannend hoor in zo'n andere wereld.
Ik ben benieuwd hoe het verder met je gaat. Veel succes.
Dirk en Gerrie -
10 Februari 2013 - 13:26
Janneke:
Lieve Leonie, wat moet de reis spannend voor je geweest zijn, al die nieuwe mensen die wel (of niet) of later op je pad kwamen... en kakafonie van indrukken, slaap je nu in het weeshuis of nog bij Maaike en Koni? Misschien een luchtbedje aanschaffen. Heerlijk om je verhaal te lezen, zijn we er toch een beetje bij in ons koude, besneeuwde kikkerlandje.
kuzz Mam -
10 Februari 2013 - 21:29
Myrthe:
Lieve Lee! Wat heerlijk om iets van je te horen en wat schrijf je leuk! Ik blijf je zeker volgen, hou je ons een beetje op de hoogte? Heel veel liefs en maak er een mooi avontuur van. X Myrthe -
10 Februari 2013 - 22:25
Pien:
Lee! Wat schrijf je leuk! En wat maak je veel mee! Zoveel indrukken, in zo'n korte tijd! Ik zie nu al weer uit naar je volgende stukje hoor :) Veel succes en hopelijk ook veel plezier! Liefs, Pien -
11 Februari 2013 - 11:54
Marijke Elzenga:
hi Leonie, wat een leuk verslag met humor. Dat heb je wel nodig lijkt me. Je moet tegen een stootje kunnen daar. Je zal het hier super de luxe vinden als je weer terugkomt. Edgard en ik zijn aan het musiceren. gezellig. Buiten ligt nog een beetje sneeuw van zaterdag en zondag. De vogeltes fladderen af en aan naar al het lekkers dat er hangt. En jij 35 graden. pft.
Trouwens heel fijn dat je veilig bent aangekomen.
Zo nu ben ik ook bij je ingeschreven.
Heel veel plezier met je kinderen. Ik weet zeker dat ze dol op je zijn.
Liefs, marijke -
11 Februari 2013 - 14:05
Sylvia Blickman:
Hoi Leonie,
Wat een nieuwe ervaringen allemaal! Goed om al het nieuwe zo ongedwongen te ondergaan!
Volgens mij maakt het je super zelfstandig en onafhankelijk. Bovendien een prachtig avontuur. Veel van je ervaringen zijn voor mij heel herkenbaar, zoals het voelen en zelfs knijpen in je huid op het strand. Mij gebeurde dat op Madoera, een klein streng islamitisch eiland t.n.v. Java. Die "toiletten " met enkel een gat hadden onze voorouders hier ook en je komt het zelfs in Scandinavië nog veel tegen. Een schepje aarde eroverheen doet de geur verdwijnen en het geeft na een poos mooie compost om het land op een natuurlijke wijze te bemesten. Last but not least : geniet van je reis met volle teugen !
Liefs je buurmeisje Sylvia uit Velserbroek
-
11 Februari 2013 - 18:24
Kim:
Lieve lieve lee,
Wat ben ik blij om iets van jou te horen!
De huwelijksaanzoeken vliegen je al om de oren..!
Het is allemaal natuurlijk super anders, indrukwekkend en vooral heel heel erg wennen, en ik hoop dat je snel je draai kan vinden :) Ik ben superduper benieuwd naar al je eerdere verhalen dus ik kijk uit naar het volgende verslag!
xxxxxxxxxxxxxxxxx -
15 Februari 2013 - 18:40
Anita Van Vliet:
Ha die Leonie,
Wat een supergoede uitvinding dat waarbenjij.nu. Hartstikke leuk om uitgebreid over je ervaringen te lezen. En je schrijft het ook allemaal zo levendig op! Van Janneke ('mam') hoorde ik gisteren (Valentijnsdag) van de troubles met je visum. Wat een idioot gedoe. Gelukkig ben je er nu eindelijk. En het lijkt erop dat je over 1,5 week kan zeggen "Ik ben inmiddels aardig gewend, nu al die namen nog ..." Ik vind het superspannend wat je doet. Maar je hebt een leeuwenhart: groot en warm. Je zult een verpletterende indruk maken (en achterlaten). Natuurlijk wens ik je nog een prachtige tijd met nog veel reisverslagen. Enjoy en succes!!!
Veel liefs van Anita uit IJsselstein -
16 Februari 2013 - 17:49
Anjes:
Jambo,
Wat ontzettend leuk om je verslag te lezen en wat een totaal andere cultuur waarin je terecht bent gekomen! En hou je ring om, alhoewel een bruiloft in Afrka is wel heel bijzonder, maar doe dat je vader en moeder maar niet aan. Hoe is het eten, elke dag rijst met kip?heel veel plezier en geniet! Liefs van Anjes en Adri. En zet die prachtige mensen op de foto! -
23 Februari 2013 - 13:33
Annelies:
Hai Leo!
Nu ik het zo lees lijkt het of je je enorm makkelijk aanpast.
Wel fijn dat dat zo gaat.. Kan me voorstellen dat het ook heel erg wennen is allemaal..
Draag je de ring van Stefan of heb je er nog 1 gescoord?
Geniet er daar maar van en hou ons op de hoogte!
Liefs, Annelies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
